Hi!
Zoals jullie afgelopen woensdag in mijn Pictures by Ilse al hebben kunnen lezen ben ik vorige week vrijdag naar het Poortje geweest. Het Poortje was vroeger een jeugdgevangenis, tegenwoordig is het een gesloten jeugdinrichting. Het verschil is dat nu de meeste jongeren vrijwillig in Het Poortje zijn. De meeste zeg ik, want sommige jongeren zitten er nog wel omdat ze door een jeugdrechter zijn verplicht tot opname. Voor meer informatie over het Poortje wil ik je graag doorverwijzen naar hun website, www.hetpoortje.nu. Waar ik het met jullie over wil gaan hebben is een les die ik daar heb geleerd. Ben je benieuwd naar welke les dit is?
Bij het Poortje heb ik geleerd dat iedereen een tweede kans verdiend. Het Poortje heeft op mij persoonlijk veel indruk gemaakt. Het is voorheen een jeugdgevangenis geweest, en dit zie je zeker nog terug in de instelling. Je komt dus ook niet zomaar bij het Poortje terecht. Voordat je in een gesloten jeugdinrichting terechtkomt, heeft er al heel veel in je leven afgespeeld. En toch krijg jij een nieuwe kans zodra je de deuren van de jeugdinrichting achter je dicht sluit. Jij krijgt een kans om (opnieuw) naar school te gaan, school af te maken, een baan te vinden, van je verslaving af te komen of ‘gewoon’ alles weer op een rijtje te krijgen. Ik ben blij dat er voor de jongeren die het nodig hebben een plek als het Poortje is. Dat er een plek is waar ze samen met jou gaan werken aan jouw problemen. Waar ze jou een nieuwe kans geven om mee te komen in de maatschappij.
Ik vind het heel belangrijk om tweede kansen te geven, of derde, vierde, vijfde. Om nieuwe kansen te geven. Natuurlijk denk ik ook wel eens “Nu heb je het echt verpest.”, maar als diegene mij kan bewijzen dat het niet zo zit krijgt diegene gewoon een nieuwe kans van mij. Want we zijn allemaal mensen en we maken allemaal fouten. De een maakt alleen een grotere fout dan de ander. Maar laten we vooral niet vergeten dat we mensen zijn.
Graag had ik foto’s gemaakt om jullie een indruk te geven van hoe het er in het Poortje (of een andere jeugdinrichting) aan toe gaat, maar dit was niet mogelijk. Ik kan het iedereen echt van harte aanraden om een keer een open dag of rondleiding te bezoeken. Ik denk namelijk dat wij bijna allemaal er wel iets van kunnen leren. Ik zou nog zoveel meer willen vertellen over wat het Poortje met mij heeft gedaan, maar ik weet niet zo goed hoe ik het moet verwoorden. Het is voor mij een ervaring geweest die echt iedereen persoonlijk moet ervaren en wat je niet van iemand kan overnemen. Ik heb in ieder geval een hele leuke middag gehad en het heeft mij heel erg aan het denken gezet en werelden voor mij geopend waarvan ik het bestaan niet wist.
Zijn jullie ooit op een plek geweest waar je “normaal” niet zo snel komt? En hoe vond je dat? Ik zou bijvoorbeeld graag nog eens naar een gevangenis of tbs-kliniek gaan. Maar ik zou ook nog wel eens op het Google hoofdkantoor langs willen gaan, daar ben ik ook heel nieuwsgierig naar.
Liefs,
Ilse